MAGISTERITZAREN DEFENDATZAILEA!

Sarrera honetan hitz egin nahi dut magisteritzako graduari buruz. Nire inguruko lagunak eta ezagunak badakite lehen hezkuntzako gradua ikasten ari naizela eta askotan ikasketa hauekin sartzen dira esanez:

-Magisteritzan ez duzue ia ezer egiten. Ostegun guztietan atera zaitezkete oso gutxi ikasi behar duzuelako.

Eta hori entzuten dudanean, pertsonalki gaizki sentitzen naiz komentario horien azpian malezia nabaritzen dudalako eta gure lana desbaloratzen da arrazoirik gabe; jendea ez baitu baloratzen ez irakasle izateko ikasketak eta ezta irakasleen lana ere, kritika zorrotzak eginez. Beste herrialdeetan aldiz, irakaslearen funtzioa oso izen handiko lana da baina hemen ordea, bakarrik entzun daiteke irakasleek opor asko dituztela bezalako komentarioak.

Jendea hitz egiten du, hitz egiteagatik, eta gure karrera kritikatzen dutenek karrera honi buruzko ezjakintasun handia daukatelako da. Irakasleak egongo ez balira nork hezituko lituzke haurrak? Hezkuntza askatasunaren oinarria da eta funtsezkoa bizitzarako. 

Magisteritza bokaziozko lana da, zure lana maite behar duzu eta pertsona guztiok ez dute balio lan honetan aritzeko, KONPROMISO bat baita. 

Guk ez ditugu ingerieritza karrera batean bezala deribatuak eta integralak egiten baina gradu hau aukeratzean  izugarrizko erantzukizunak izango ditugula etorkizunean  kontzienteak gara, haurren heziketa gure eskuetan egongo baita eta hori ez da eginkizun erraza.

Horregatik, hemendik errespetu gehiago eskatzen dut, eta erraza dela esaten duen pertsonari animatzen diot 25 haurren aurrean jartzea eta egunero arratsaldeko bostetan haur horien gurasoekin geratzea.

Ikasketa guztiak desberdinak dira, ez hobeagoak ez txarragoak... DESBERDINAK!

Orain medikuntza, informatika, zuzenbidea etb ikasten ari diren ikasleek ikasketa horiek egiteko eskolatik pasatu izan dira  jakintzak horiek  lortu ahal izateko eta formazio hori gabe ez lirateke hor egongo. 
Aupa irakasle guztiak! Badira oraindik zuen lana baloratzen dutenak.

AMAIA MARTÍN

2012ko abenduaren 12a

ARANBIZKARRA IKASTOLAN IKASTEN

Bakarkako txostena amaitu berri dudan honetan, ikaste komunitatearen inguruan, oraindik, ezer idatzi gabe neukala ohartu naiz. Egia esan, orain, erreazagoa izango zait ikaste komunitatearen inguruan idaztea.
Azken finean, lehenengo egunaren ondoren idaztea, ez zitzaidan erreala iruditzen, lehenengo egunean, klasean ezbaikara elkar ezagutzen, eta umeak txintxo-txintxo portatzen dira. Hori da pasatu izan dena Aranabizkarra ikastolako 3.B ikasgelan. Lehenengo egunean, denak izugarri ondo portatu ziren, harritua ta guzti irten nintzen gelatik. Neure buruari galdetzen nion: "Aizu Ane, gu ez ginen horrelakoak, malizia gehiago izaten genuen... izan ere askotan unibertsitatean hauek baino okerrago ere portatzen gara.." Baina kezka hori asteen poderioz uxatuz joan da, ondo portatzen jarraitzen dute, baina egia esan beharra dago, klase amaitzear dagoela edo erdi parean, aztoratzen hasten dira, elkarren artean hitz egiten hasten dira, ez dute kasurik egiten, aspertu egiten direnaren sentsazioa izaten dut birritan.

Hala eta guztiz ere, oso kontent joaten naiz klasera, haurrak miresgarriak dira, eta nirekiko duten jarrera oso ona da. "Anedereño" deitzen nauten aldi oro, irribarrea irtetzen zait nahi gabe. Azken finean, etorkizun bateko irakaslea izango naiz, bai, baina oraindik proiektuan dagoen irakaslegai naiz, eta dagoeneko haurrek andereño deitzean, oso pozik jartzen naiz!!!

Bertan, ikasleetaz ere ikasten dela ohartu naiz, haurrek, elkarri laguntzeko duten erraztasunak liluratu egiten nau, hain dira helduak, edozer gauzatan, beti laguntza emateko prest daude. Helduak esan dut, bai, horrelakoak direlako. Edozer gauzen aurrean, elkarri gauzak aurpegira esateko, ez diote erreparatzen. Gauza txikiak dira, baina haien adinerako, pentsatzera eramaten nauten gauzak dira.

Adibide gisa, aurreko klaseko pasartetxo bat: Ander eta Eilin-en elkarrizketa bat da. Anderri beti zerbait ahazten zaio, arkatza ez denean, borragoma, eta borragoma ez denean txorroskiloa. Bere ondoan, Eilin jartzen da, eta honi dagokio, Anderrek gauzak ahazten dituenean, ez dituen gauzak uztea. Baina, gauza da, hianbestetan gartatu dela berdina, ezen, Anderrek dagoeneko Eilini ez dion baimena eskatzen txorroskiloa, borragoma edota arkatza hartzerako orduan. Beraz, aurreko egunean, borragoma hartu zion Anderrek Eilini, eta Eilinek hau esan zion:
-Jo Ander, nahikoa duzu, beti niri gauzak hartzen! eta Anderrek erantzuten dio:
-Eske etxean ahaztu zait borragoma. eta Eilinek erantzuten dio:
-Bai, beti ahazten zaizu zerbait eta beti niri hartzen didazu, gainera ez didazu eskatzen!
-Bueno, utziko didazu borragoma? eta Eilinen erantzuna:
-Ba ez, ekarri etxetik!
(....)

Azkenean elkarrizketa eten nuen, taldeko dinamika apurtzen zuelako, baina asko gustatuko litzaidake gehiago jarraitu izan balute, ea zein argudio ateratzen zituzten. Hala eta guztiz ere, gauza txikia den arren, konturatu nintzen, gu, horrelako gauzekin, edo gure tamainako gauzekin, ez dugula horrela jokatzen eta gure barruan geratzen dira. Agian izan daiteke inporta ez zaigulako, baina askotan, liskarretan ez hastearren, ez dugu deus aipatzen. Egun hartan, Eilinek eta Anderrek, hitzegiten dena konpon daitekeela, (edo ez) erakutsi zidaten. Gutxienez hitz egiteak, barrua ustutzeko tresna gisa erabili beharko genukeela bai.

IRAKASLEAREN BEGIETATIK- MOLDAKETA

IRAKASLE IZATEAK SOR DEZAKEEN ZIRARRA

Modu ulerkor eta zehatz batean azaldutako testua da eta irakasle on batek izan behar dituen ezaugarriei gehien hurbildu den testua izan da. Beste 3 testuak ere ondo egon dira baina aukeratu dugun hau benetan azaldu beharrekoa azaltzen du. Segidan testuaren idatzia ipiniko dugu:

Irakasle izatea ogibide guztiz anbibalentea da, batzutan egoera zail eta latzak pasatzea tokatzen direlako eta besteetan aldiz, momentu liluragarri eta izugarriak pairatzea eta baita egunerokotasunean hatz puntekin zerua ukitu ahal izatea, maisu-maistrak ikasleen garapenaren oinarriaren sortzaileak direla jakinik. Ikaslearen garapena eta hauen heziketa arrakastatsua izan ahal izateko maisuen laguntza garrantzitsua da baina gurasoena ezinbestekoa ere, hauen laguntzarekin, umearen ezaugarri positiboenak garatu eta hobetu egingo direlako eta eskola porrota ekiditu, besteak beste.
Irakaslearen rola umeak hezitzea da eta bakoitzaren gauzarik positiboena atera eta garatzea da helburua, hau da, irakasleak norbanakoen esentzia baliagarriena hedatzen jakitea izan behar dute xede, nahiz eta zaila izan edo ezinezkoa ematen duen beti, beti, kementsu eta adorearekin egoera zailei aurre egin behar zaie.

Irakaskuntzaren arloan, hezitzeko modua asko aldatu da azken urteotan, irakasle autoritariotik gaur egunekora. Errespetua baino gehiago, beldurra sumatzen zen eskoletako korridore eta klaseetatik baina pixkanaka-pixkanaka hori aldatuz eta desagertuz joan da, eguzkia arratsean mendi tontorren atzealdetik barneratzen den bezala.

“Abokatu baten akatsak artxibatu egiten dira, aho-artatzaile batenak erauzi, arkitektu batenak jausi, medikuarenak lurperatu, baina irakasle batenak biderkatu eta biderkatu egiten dira”. Eta hori da irakaslearen zeregina, arazoen eta hutsegiteen aurrean ez kikiltzea eta ezinbestekoa da aurpegia ematea, arazoa zein den jakitea eta hura konpontzea, bai ikasleekin, irakasleekin, gurasoekin edota eskolako sistemarekin.

Irakasle eta gurasoen arteko harremana funtseskoa da eta haien arteko erlazioa mantendu eta sendotu egin beharko litzake, umearen heziketa hobetzeko, gurasoek eskola sistema zein den hobeto ezagutzeko, gurasoek semeen heziketaren egunerokotasunaren jakinean egoteko…
Amaitzeko eta konklusio bezala esan beharra dago irakaskuntzan lortzen diren lorpen garrantzitsuenak ez liratekeela emaitzen bidez neurtu behar, lorpenak burutzeko erabili den esfortsuarengatik baizik.

BERAZ, IKASI NAHI BALDIN BADUZU, IRAKATSI EZAZU!

EGOITZ TXURRUKA 46-02

TALDE LANA EBALUATZEKO ERRUBRIKA

Aurrean ikusten dugun errubrika, geure talde errubrika da. Errubrika honek barnebiltzen dituen zio nagusiak, parte hartzea, konpromisoa, elkar ulertzea, motibazioa eta enpatia dira. Guretzat, ezaugarri guzti hauek taldekako lan batean eragina dutenak dira. Hauek ondo bete ezean, talde lana ondo gauzatzearen segurtasuna izanen dugu. Ezaugarri guzti hauen oreka bat mantentzea da, lanak egiteko gako nagusietariko bat.

	KALIFIKAZIOAK
Kalifikazioa   Edukiak	TXARTO	NAHIKO	ONDO	BIKAIN
Guztion parte hartzea	Norbanakoak taldeari inolako ekarpen minimorik ez ematea.	Aportazio gutxi ematea:	Aportazioak ematea.	Gaian zuzenean eragiten duten aportazioak ematea
Konpromisoa	Taldearekiko interes eza : Talde lanaz ez arduratzea, lana egiteko ez geratzea.	Behar den interesa jartzea: Momentu puntualetan soilik batzea.	Interesa jartzea: Behar dena baino gehiagotan geratzea.	Interes handia jartzea: Jarraikortasun bate matea, asterokotasun bat.
Elkar ulertzea (konpenetrazioa)	Lan egiteko soilik hitz egitea: Lanak banatzeko momentuan soilik hitz egitea.		Harreman egoki bat izatea: Taldekideen artean komunikazio ona, hots	Harreman oso ona izatea:
Motibazioa	Gogo txarrez etortzea taldeko lanetara; jarrera pasiboa	Bere motibazio jarrera irregularra da.	Beregan eragiten duen motibazioa izatea	Berarengan eta taldekoarengan  motibazio eragiten duen pertsona
Enpatia	Beregan bakarrik pentsatzea besteen tokian ez jartzea	Ulertzen duzu zure taldekoen egoera baina ez zaizu interesatzen	Ulertu dezakezu zure talde kidea gaizki egotea	Beti ere zer moduz dauden galdetuz besteengan pentsatzea eta haien tokian jartzea

DURANGOKO AZOKA

ILUNALDIETAN ARGIA EMATEKO eta orain inoiz baino gehiago hemen dugu Durangoko 47.en euskal liburu eta diska azoka. Dudarik gabe, arnasgune bikaina bilakatu da urte zail hauetan. Urtero lez, oraingo urtekoak ere aurreikuspenak gainditu ditu, bai bisitarien bai salmenten aldetik. Aurreikuspenak gainditu ditu, baina ez bisitarien eta salmenten aldetik soilik, hezkuntzari ematen dion bultzadagatik baita ere, egun hauetan hezkuntza puntu estrategikoa bilakatzen delarik Euskal Herriko azoka historiko hau.
Irakasle on bat bilakatzeko ezaugarri ugari dakizkigu, hezitzaile ona izan, ikasle guztiak modu neutral batean hezi, ikasleen gurasoekin harremanak izan, hezitzeko herraminta  desberdinak zein dinamikoak erabili...eta gaurkoan beste ezaugarrien artean azpimarratuko duguna, dokumentatu, informazioa bildu, hezkuntzari buruzko liburuak irakurri, horrela, irakasleak momentu oro ikasten duen bitartean, haien ikasleei beraien ezagutza berriak transmititu eta azaldu ahal izango die eta ezaugarri hori lortu ahal izateko durangoko azoka aukera ezin hobea bihurtzen da. Hezkuntzaren alorrean, dezenaka eta dezenaka liburu eskuragarri egoten dira eta haien artean hezkuntzaren teoria eta historiako liburuaren ale mordoa.
Aukera paregabea, bikaina, irakasleak izango garen oinarri pedagogiko zein metodologikoak finkatzeko eta hauek garatu eta hobetu ahal izateko. Etorkizunean irakasle izateko ia derrigorrezko bihurtzen zaigu, unibertsitate ikasle bilakatzen garen momentutik, dokumentzatzea, liburuak irakurtzea eta haiengandik ikastea eta gure irakasle etorkizuna haiengandik bideratzea, haiek eman ahal baitdigute aurrerago izango ditugun oinarri zabalak, hezkuntzaren munduan prestatuago eta seguruago egon ahal izateko.






Gu, irakasle izateko ikasten dugunok, kultura interesa piztu beharreko pieza ezinbestekoak gara, etorkizunean gure ikasleak hezi eta kulturizatu beharko ditugulako eta horrelako inguruetara joan eta hezkuntzari buruzko zenbait liburu erosiz, gure kultura propioa garatzen dugu eta gure etorkizuneko ikasleak inkonzienteki eskertuko digute, gure kultura maila handiagoa izango delako.
Beraz, 3 kubata erosi beharrean, 15 euroren truk, gure kultura maila hobetzeko aukera ezin hobea da liburu bat erostea, horrela gutxienez, mozkortzeko beste era bat ezagutuko dugu, horrek gure burmuinean eragin ahal duten ondorio negatiboak sahieztuz, liburuen letrak irentsiz eta edanez.

Amaia andereñoa

Ez naiz kontsideratzen oso irakurzalea baina unibertsitatea hasi nintzenetik, irakurtzeko gogoak piztu zaizkit. Lan ugari egin behar ditugunez, informazioa bilatu behar dugu, gehiena internetetik eta duela gutxi aldizkari elektronikoak irakurtzen hasi naiz. Egun hauetan, interneten nabigatzen, hainbat artikulu interesgarriak aurkitu ditut hezkuntzari dagokionez eta horiek irakurtzeak lagundu didate pentsatzea nola gustatuko litzaidake irakasle karguan aritzea.

Lehenik eta behin, niretzat irakaskuntza ikasleekin eta gurasoekin daukazun konpromisoa da. Nire klaseen metodologia gustatuko litzaidake oinarritzea talde dinamikoetan, Aranbizkarra ikastolan egiten dugun moduan. Oso garrantzitsua iruditzen zait gelakideen artean elkarreraginak eta interakzioak ematea, haurren gaitasuna garatzeko metodo oso ona baita. Oso argi daukat ( hau ikasi nuen nire irakasle miresgarritik) ahalegingo naizela nire ikasleek kritikoak izaten; hau da, iritzi propio bat izaten eta gauzak pentsatzen, ez buruz ikasten, hau da, zergatik hitzaren erantzunak bilatzen. Nire ikasleei lagunduko diet eurak izaten haien kezkak eta arazoak entzunez eta irtenbide bat lortzen arazo horiek aurre egiteko. Nire ikasleen mugak eta zailtasunak gainditzeko saiatuko naiz irakastea aurreiritziak ez direla kontuan hartu behar pertsona bat ezagutzeko eta errespetu hitza behin eta berriro zer den gogoratuko diet. 

Hemen usten ditut esaldi hauek oso erabilgarriak izan daitezkenak lanbide honetarako. Niri behintzat, izugarri gustatu zaizkit eta seguru nago etorkizunean kontuan hartuko ditudala.  Ados nago esaldi hauek esan nahi dutenarekin eta espero dut egunen batean nire ikasle bateko irakasle miresgarria izatea..

El profesor mediocre dice. El profesor bueno explica. El profesor superior demuestra. El profesor excelente inspira.

La docencia es la única profesión que crea a todas las otras profesiones.

La educación no es para reformar estudiantes o entretenerlos o hacerles unos técnicos expertos. Es para inquietar sus mentes, abrir sus horizontes, encender sus intelectos, enseñarles a pensar correctamente, si es posible.

El hombre o mujer que pueda hacer las cosas difíciles fáciles es el educador.

AMAIA MARTÍN

2012ko abenduaren 8a

sinWERTguenza

Krisia, langabezia, zorrak, erreskatea...ziren egunerokotasunaren tormentu eta estira, baina hori gutxi balitz egun hauetan beste hitz bat azaldu zaigu, wert-en erreforma hain zuzen ere.
Hezkuntzaren kalitatea hobetzeko legearen zirriborroa aurkeztu die astearte honetan gobernuak autonomia erkidegoetako hezkuntzaren ordezakariei, bertan erkidego elebidunei gaztelania inposatuz. Hezkuntza erreforma hau guztiz atzerakoia, baztertzailea eta inkostituzionala da eta zerbait ez bada egiten euskara hirugarren mailako irakasgai bihurtuko dute bide honetan. Erreforma honek hezkuntza munduan eragin handia izango du, etorkizunean irakasleak diren eta izango diren metodologia aldatuz eta hizkuntza propioa dugunoi irakaskuntza hankaz gora jarriz.
Wert jaunak 4 hilabete nahiko izan ditu hezkuntza guztia astoratzeko, haur hezkuntzarekin hasiz eta unibertsitateraino joanez. Egun hauetan azaldutako aldaketa hauek (gaizki azalduta betiere) ez dute jarraitzaile kopuru handirik lortu ez ikasle ez irakasle ezta familien artean ere.
Baina hau ez da berria, ez zaigu zerutik jausi, Wert-ek kargua hartu zuenetik hainbat aldaketa sortu ditu, irakasleei ordu gehiago soldata berdinaren truk, ordainsariak gutxitu, eskola orduak gehitu...Badirudi hezkuntza ministroak hezkuntzari eragindako hondamendien historian nabarmendu eta top zerrendetan lehenengo postua lortu nahi duela.








Trending topic eta guzti bilakatu da gure Wert egun hauetan eta ez da harritzekoa, herrialde honetako belaunaldi berriak, sekulako suntsitzea sufritzen eta sufrituko baitdute irakaskuntzaren alorrean. Hau guztia, irakasle izango garen guztioi modu negatibo batean eragiten digu eta ez erreforma honen ondorioengatik soilik baita 3000 miloiko diru mozketaren eraginez eta beste hainbeste adibide tamalgarriengatik ere. Pertsonak gara, irakaskuntza munduan murgilduta gaude, ikasten, prestakuntza jarrai bat barneratzen, Euskal Herriari etorkizun batean, hezkuntza ahalik eta bikainena emateko asmoz, baina lortutako eta lortzen ari garen guztia pixkanaka-pixkanaka suntsitu, birrindu eta errausteko formula bilatzen ari dira erreforma eta lege neoliberal eta neofrankisten bidez.Hau guztiari buelta ematea gure esku dago, ez gaitezen geldirik gelditu, jokoan asko dugu eta!

TEKNOLOGIA BERRIAK

Berrikuntza teknologikoen gainean, aparatu teknologiko txikien gainean, orain gabonak datoz gainera eta egun hauetan hau guztia zeharo iraulita ibiltzen da, erosteko nahiak areagotu egiten zaizkigu eta azkenengo modako mobil punteroenak edo ipad edo ipod berriak eskuratzeko beharra handitu egiten zaigu. Ez dakit zein izango den arrazoia, publizitatearen eraginez, gizartearen eraginez edo modan dauden azkenengo aparatuak lortzeko behar kosmiko horren eraginez, baina argi dagoena gizabanako gehienak sentitzen duen indar estratosferiko hori, modan jarri diren aparatu teknologiko hauek lortzeko, urtearen inguruko egun hauetan biderkatu egiten dela. Pena eta lastima ematen dit berrikuntza teknologiko hauen menpean gaudela ikustea, eta pena eta lastima ematen dit ni ere %-ko handi horren barruan sartzen naizela ikustea. Teknologia berriak oso ondo daudela uste dut eta bizitza asko errazten dizutela argi dago baina ez dudana sekula ulertuko urte gutxitan gertatu den aldaketa bortitz hau, berrikuntza teknologiko hauek kontrolatzetik, teknologia berrien kontrolpean eta hauen menpean egoteraino.



Teknologia berriak hezkuntzan eragina izan du baita ere, informazio eta komunikazio teknologiak haurrengana heldu dira eta guk eskoletan kontrolatu, landu, irakatsi, egokitu eta etekina atera behar diogu. Guzti hau egiteko metodologia eta ikasleen jarrera erabat aktiboa zein parte-hartzailea izan behar da, erabiliko ditugun tresnak adinetara egokituak , azken finean protagonistak izan behar dira eta.
Gaur egungo errealitate teknologitartu hau ukaezina da eta gutako edozeinek jada punta puntako mugikorra dauka, musika entzuteko azken erreproduktorea, ipad-a, portatila...wifi sarea etxean izan beharrean soilik orain ere kaleetan eta dohainik gainera lortu dezakegu eta txiki zein nagusi, neska zein mutil dugu hauek lortzeko aukera. Orain dela 20 urte hau pentsaezina zen eta hauxe da nola gizartea aurrera joan eta garatu den adibide zehatz eta argia. Orain momentuan nire etxetik, Vancouver, Txipre, Singapur, Sri lanka edota Mexikoko edozein pertsonekin skype bidezko bideokonferentzia bat eman ahalko nuke!
Gizartea aldatuz joan da urteak aurrera joan ahala eta berarekin teknologiak ere,baina hausnarketarako galdera bat proposatuko dizuet, teknologia hauek bitartekari bikainak dira  eta komunikatzeko ahalmena handitzen dute, zuen ustez 20 edo 30 urte barru sozializatzeko oinarrizko moduak edo estiloak desagertzen joango dira, teknologia berriagoei lekua utziz? Hau da, gizartearen arteko sozializazio ez-teknologikoa desagertzeko arriskuan ahal dago?

Billy Elliot

Billy Elliot filmari buruzko hausnarketa

Gaur erabaki dut Billy Ellioti buruzko filmaz hitz egitea. Zergatik erabaki dut pelikula honetaz mintzatzea?

Oso pelikula polita eta hunkigarria delako eta baita transmititu nahi duen mezuagatik eta duen esanahiagatik ere.

Billy 11 urteko mutil bat da Ingalaterrako iparraldean bizi dena. Bere aita boxeo klaseetara eramaten dio, baina berari ez zaio gustatzen; bere ezkutuko zaletasuna ballet-a baita.

Billyren ametsa balleteko dantzari profesionala bihurtzea da. Bere familia langilea da, eta bere aita eta anaia meatzaritzan lan egiten dute. Lehenik, bere familia ez zuen ulertzen nola mutil bati ballet-a gustatzen zitzaiola, neskeen jarduera kontsideratuta zegoelako. Horregatik, Billy ezkutuan ballet-a dantzatzera joaten zen. Baina azkenik, bere aita Billyren talentua ikaragarria zela ikustean, ekonomikoki izugarrizko esfortzua egin zuen Londresera eraman ahal izateko, Royal Ballet School-ean ikasteko.

Ziur aski, gehienok ikusi duzuela pelikula hau, baina ni sakondu nahi dut pelikula eman nahi duen mezuan.

Billy bere ametsa lortzeko oztopo askoren aurka; nolabait, jendearen aurreiritziak eta estereotipoak, borrokatu behar izan zuen. Elliot bizi zen herria eta urte horietako giroa egiten zuen (1984-1985. urteetan meatzarien greba eman zen) dantzan ekintzea oso zaila izatea.

Billy Ellioten pelikulan bi gai nagusiki azpimarratzen dira: genero identitatea eta emozioak. Eta hitz egiten du nola aurre egin zailtasunei eta baita nola superatu ere.

Betidanik boxeoa mutilentzako ekintzatzat hartu izan da eta ballet-a berriz, neskentzat. Gaur egun, ez gara hain itxiak eta urteak aurrera egin ahala, nire ustez, gure pentsamoldea aldatuz joan da eta aurrera egin du.

Nahiz eta  gauzak aldatu arren, nik galdetzen dut, zergatik ballet dantzatzen duen mutil bati mutilak gustatu behar zaizkio? Edo boxeoan aritzen den neska bat mari-mutila izan behar da?

Pelikula honetan gizarteari salaketa bat egiten zaio, non gizarteak ezarri dituen zenbait rolak jendearen sufrimendua eragiten dute. Bakoitzak libre izan behar da, nahi duena aukeratzeko. Penagarria da, jendearen iritzia gugan daukadan pisua; gehienetan ez dugu egiten gu nahi duguna jendea zer pentsatuko duenagatik.
Filma honetan Billy zailtasun guzti horiek superatzen ditu eta mezu argi bat atera daiteke pelikula honen bidez; zailtasunak eta gure mugak gainditu behar ditugu. Zertarako? GU GEU IZATEKO!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=bxRFJqDUHjI

AMAIA MARTÍN

2012ko abenduaren 3a

ARANBIZKARRA IKASTOLA

Ni ere hitz egingo dut Aranbizkarrari buruzko esperientziaz. Lehen hezkuntzako 6. taldean nago praktikak egiten. Nire lehen eguna urriaren 31a izan zen. Lehenengo eguna oso urduri nengoen ez nekielako oso ondo nola izango zen taldea eta zer-nolako gauzak egin behar genituen haurrekin. Gainera egia esanda, 6.kurtsoa inposatzen zuen, pubertaroaren etapa hasten dutelako eta bertan haurrak, aldaketa handiak jasatzen dituzte. Askotan esan dut umeak maite ditudala, betidanik umeekin erlazio espeziala daukala pentsatu izan dut, horregatik ez zitzaidan burutik pasa ezetz esatea aukera paregabe honi.

Aranbizkarran oso oso pozik nago, 6.mailako haurrak oso jatorrak eta maitekorrak dira . "El roce hace el cariño" esana esaten duen bezala, haurrekin denbora igaro eta gero, txera handia hartzen diezu. Egia da, euskarazko eta matematikako ariketak egin behar ditugula elkarrekin, baina niri haiekin hitz egitea eta haien istorioak entzutea gehien gustatzen zaidana da. Asteazkenero irribarre bat ateratzen didate eta asko disfrutatzen dut. Ordu erdi hori oso azkar pasatzen zait eta haiekin egotea asko atsegin dut.  

                                                                                                                                   Esperientzia honekin, zinez, ikus dezakezu magisteritzako gradua zure lekua den ala ez. Azkenean, praktikak egiten dituzun arte, ez dakizu benetan ondo aukeratu duzun. Oso zorionekoak izan gara aukera hau izateagatik. Irakasle izateko bidean nago eta eskertzen dut oportunitate hau emateagatik,  nire ustez, umeen gertutasunekin gehien ikasten delako.

                                                                                                        AMAIA MARTÍN

                                                                                                        2012ko abenduaren 1a.

CELESTIN FREINET

Celestin freinet Frantzian jaiotako pedagogoa izan zen, eskola berriaren bultzatzaile bat izan zen.Freinet-ek eskolan zeuden metodologiak atzeratuta zeudela eta berristatu behar zirela pentsatzen zuen. Adibidez, Makina tailer batean makinak atzeratuak baditu eta bere negozioa mantendu nahi badu makinak berriak eta modernoagoak erosi beharko lituzke. Berdina gertatzen da eskolan, hau da metodologia eta eskola eramateko teknikak zaharkitutak eta antzin arokoak badira, orduan, teknika horiek aldatu  beharko lirateke  ez eragozteko umeen hezkuntzan eta bere ezagutzak jarrai daitezen aurrera  askatasunez.

Bere teknikak berristatzaileak izan ziren, hauen artean lankidetza eta guztien partaidetza bilatzen zuen. Baita ere gelako giroa hobetzea beharrezkoa zela (irakasle eta ikasle harremanak) pentsatzen zuen umearen erosotasuna bilatzeko, eskola ez da izan behar zigor bat, baizik eta ezagutzak bai akademikoki, bai moralki lortzeko bide on bat dela pentsatzu behar da.

Horrez gain, Jolasen bidez ikasi behar zela eta praktika gehiago eginez, hau da, umeak landu behar den  gaian parteartzen  eta kolaboratzen badu, umea modu erraz batean ikasiko du. Freinet umeek haien esperientzien bidez ikasiko edota hezituko direla baina esperientzia horiek testuinguru eta modu egoki batean adierazi behar zirela eta Freinet ikuspegitik eskola hori bultzatzeko leku egokiena zela pentsatzen zuen. Horrexegatik ezinbestekoa da  guztion artean elkarlanean aritzea eta giro on bat sortzea.

Freinet bere pentsamenduak praktikan jarri zituen eta orain  bere teknikak erabiltzen dituzten eskolak badaude eta mantentzen dira.Eta guzti hau ikusita bere pentsamendu etab. esan ditzakegu freinet lortu nahi zuena zen eskola era demokratiko eta sozial batean eraman.

Aranbizkarra ikastola

Aranbizkarra ikastolara joateko apuntatu nintzenean ez nekien non sartuko nintzen, egia esan, beldurtuta nengoen, inoiz ez dut ume baten zainketa eduki eta gutxiago umearen heziketan. Hala eta gustiz ere, nire bizitzako esperientzia politena eta onuragarriena izan da umeak zurekin ikesten duten arren zuk baita ere haiekin ikasten duzu.

Nire lehenengo eguna oso urduri nengoen baina hasi bezain pronto, harreman eta erlazio oso onak egin nituen umeekin eta hanbiente oso on batean nengoen murgildutu konturatu nintzen. Esperientzia hau baliagarria izan da niretzat ikastola baten arauak,  batez ere, gelaren arauak ezagutu ditudalako eta nire etorkizunerako lanbidearen aztarna bat ikusi baitut, Eskola honi esker jende aurrean neukan berba egiteko eta azaltzeko beldurra gutxinaka gutxinaka desagertzen ari da, baita ere klasean lan oralak egiterakoan, nigan konfiantza gehiago dut eta ez naiz jartzen lehen jartzen nintzen bezain urduri, beraz hasi naiz nire posibilitatetaz fidatzen. Gainera, kurtsoa hasi nintzenean karrera hau egiteko gai ez nintzela pentsatzen nuen baina aranbazkirran sartu eta emaitzak umeen aurrean ikustean, ikaskuntza niretzako sektore bat zela konturatu nintzen.

Unax  Vazquez Martin

0.SEKTOREA. Gizartearen oinarria.

Unibertsitatean hasi ginenetik, hasieratik helburu bat egotzi izan zaigu. Modulu lan "bedeinkatu" hori gauzatzera bidean, gaiari buruzko, ahal dugun informazio guztia biltzea garrantzitsua dela errepikatu izan digute aste guzti hauetan zehar.
Modulu lanaren gaia zera da, Eskolan, hezkidetza defendatu edo heziketa banandua. Bien arteko lehia honetan, nik ez dut zalantza izpirik. Bai, esan egingo dut! Nire hautua, hezkidetzaren aldekoa izango da. Alde batera utziko ditut, heziketa bereiztuaren aldeko hautua egiten duten argudio zientifiko zein ideologikoak. Ni, irakasle izango naizen etorkizun batean, ikasleak pertsona heldu, norbanako eta kritikoak izatea nahi dut, ez ikasle hutsak, emaitza batean oinarritzen direnak. Eskolan 8 bat izan daitekeen ikaslea, egunerokotasunean, bizikidetzan, pertsona moduan, 3 bat izan daiteke. Halako pertsona bada, ez zait interesatzen horrelako ikaslerik heztea. Hau da, nik, heziketa bereiztuari egiten diodan kontra-argudioa.

Nire ustez, eskolan hezkidetza lortu ahal izatea, eta hezkidetza diodanean, ez da soilik berdintasuna, hau da (neska zein mutilei heziketa berdina ematea), hezkidetzaren barruan berdintasun integrala sartzen da. Rol banaketari buruz nabil berbetan, neskei zein mutilei jaiotzen garenetik ezartzen zaizkigun rol banaketak. Baita ere, ikaslea, neska zein mutila izan, irakasleak izan ohi duen jarrera desberdinaz, bata eta bestearekikoaz.
Niri, oso garrantzitsua iruditzen zait, Eskolatik hastea, hezkidetza integral bat lantzen, hori dela eta, etorkizun batean, ikasle horiek; guraso, senar-emazte, bikotekide, enpresaria, etxeko-gizon, irakasle, kaleko garbitzaile, zerbitzari... izango dira. Eta agian, gaur egun ezartzen zaikigun "rolen"banaketei, inbuluzka pare bat emango dizkiete.

Adibidez etxeko-lanen inguruan, haurrekin nor geratu eta lanera nor joan? Gai hontan posible litzateke matxinada bat gauzatzea, gizonek, egun emakumeek gauzatzen dituzten etxeko-lanak egitea. Agian, gizonek ardura hau hartuta, 0. Sektoreak garrantzia hartu lezake, eta beste lan arrunt baten moduan ezaugarritua izan. Hala ere, penagarria izango litzateke, gizonak sektore hontara iritsi beharra, kontutan hartu ahal izateko etxeko-zaintza. Ez hal zaizue iruditzen?

 Lan hau ez da kontutan hartzen, baina etxeko zaintza emazteek egingo ez balute, gizonak lanera joan ahalko lukete?

Beraz, informazioa bilduz joan naizen heinean, gauza garrantzitsuak aurkitu izan ditut, baina orain arte ez naiz konturatu zenbait aportazio egin ditzazkedala, "Gazte Zukgua" prozesu eratzailearen eskutik. Prozesu honekin, euskal gazteriak hilabete batzuk daramazkigu gai ezberdinen inguraun hausnarketak egiten, horietako bat, 0. Sektoreari ezarritako gaitzespena delarik. Hona hemen, kide batzuk, Iruñean 0.Sektorearen inguruan, eginiko ekimena.

PAULO FREIRE

Ikuspegi kritikoaren aita izan dela esan izan da. Munduarekiko duen ikuspegia zeharo harritzen gaitu, zintzoki gauza bakoitzari izen argi bat ipintzen dioenean. Hizketa goxoa eta argia erabiltzen du Zapaldu eta Zapaltzaile arteko harremana zein den eta nola sahiestu litekeen esateko.
Herritarren alfabetizazioa jarriko zuen martxan eta honek agintearen eta gobernuaren erantzun politiko errepresiboa eragin zuen. Hamasei urtez egon zen erbesteraturik, hasiera batean iheska Txilera joan behar izan zuen.

Badira urte batzuk mundutik betiko joan zela baina oraindik ere bere hitzaldiek gizon horren izaera nolakoa den argitzen jarraitzen dute. Youtube-tik bat ipintzen dizuet baina bertan bada zerrenda luze bezain interesgarria. 

MAPA KONTZEPTUALA; elkarrizketan ikasitakoa

Mapa kontzeptual honetan guztion artean islatu dugu irakasle miresgarriarekin izan genuen elkarrizketan ikasi genuena. Hainbat gauza ikasi genituen esperientzia paregabe honetatik  baina inportanteenak hemen plasmatu ditugu.

Guretzako irakasle bat ona izateko lehenik eta behin pazientzia handia eta bokazioa izan behar du,  umeak gustuko izan behar ditu  eta umeen alderdi positiboa atera behar du. Ikasleengan motibazioa sustatu behar du ikaslea klaseko erdigunea eta protagonista izateko, metodologia aldaketak onartuz eta teknologiara egokituz.

Irakasle izatea lan guztiak bezala alde onak eta txarrak ditu. Irakaslea izatea poztasun asko eskaintzen dizu gainera eskolaz kanpo ikasleekiko harremana mantentzea oso emankorra da, horrekin egiaztatu dezakezu zure irakasle funtzioa ikasleak positiboki baloratzen dutela. Baina zure lanean nahiz eta asko disfrutatu beti sortzen dira gatazkak; gatazka horiek irakasle- irakasle eta irakasle- guraso izan daitezke.

Laburbilduz, irakasle-lana 24 orduko lana da. Irakasleak bultzatu behar dituzte haien ikasleak kritikoak izaten eta baloreak irakatsi behar dizkie pertsona onak izateko eta berdintasunez tratatzeko haien artean.

ARANBIZKARRA

Urduritasun, harridura, emozio eta poztasun aurpegiak aranbizkarreko 5.en mailako gela barruan ikusi nituen magisteritzako lehen mailako 2 lagun eta ni barrura sartu ginenean. Beraien aurpegiak ikustearekin bakarrik argi zegoen, geu hirurok egunerokotasunaren errutina apurtzeko aldaketa hori ginela eta hori, beraien jarrerarekin sumatzen zen, inolako dudarik gabe. Klasera sartu bezain laster ikusi genuen bakoitza nolakoa izan zitekeen, batzuk isilak, besteak irekiak eta berba erraztasunekoak, beste batzuk atentzioa bereganatu nahi zutenak...azken finean edozein lekutan eta edozein adinekin gertatzen den jarrera berberak ikusi genituen. Orain jada bigarren astea dugu eta aste honetako asteazken goizean gure hirugarren praktika eguna burutuko dugu, praktika egun bakoitzean talde txikiak sortuz eta talde txiki bakoitzean matematika buruketak, euskarazko idazlanak edota marrazkiak eginez.

Unibertsitatean azterketak edota lanak egitea ondo dagoela uste dut etorkizun baterako jakintasun hauek erabili eta umeak ahalik eta hobekien hezitzeko baina inolako dudarik gabe, ikasten ari zaren ikasketen praktikak egitea ezinbestekoak direla uste dut, azken finean egunerokotasunean eta umeen artean, kasu honetan, gehien ikasten duzun momentua delako, honekin ez dut esan nahi alde teorikoa ez duela ezertarako balio, baina ikasketa 2 alde hauek bateratzea, hau da, alde praktiko eta teorikoa berdintsu izatea, irakasle izateko momentuan prestatuago, seguruago eta eskola barruko zein kanpoko arazoak hobeto konpondu ahal izateko balio du. Beraz, aukera hau duten ikasle guztiak animatzen ditut praktikak egin dezaten, ezin delako diruarekin ordaindu bertan ikasten den guztia eta gainera polita delako eskolara sartzea eta txikien ezjakintasunarengandik eta  nagusien esperientziarengandik ikasi ahal izatea.

GATAZKA ESKOLAN

Gure taldeari egotzi zaion gaia, gatazka eskolan izan da. Posterraren egitura, ez da argazkietara soilik mugatu, kontzeptu mapa bat txertatu genuen bertan, gure azalpena hobe uler zezaten.

Gaia, gatazkan zentratu dugu gehien bat, hau da gatazka motak adieraziz, eta ondoren eskolara bideratu ditugu.

Batetik gatazka interpertsonala (pertsonen artekoa) eta bestetik gatazka intrapertsonala (norberaren barruan sortutakoa). Lenengoari erreferentzia egiten badiogu, mooving-a eta bullying-a aurki ditzazkegu. Azken horretan zentratuko gara, eskola eta etxea direlarik esparru nagusiak.

Eskolan, bullying-a, arrazakeria, fisikoa, maila sozial edota generoari begirakoa izan daiteke. Etxean, generoari dagokion bullying mota ikusi daiteke. Hau da, tratu txarrak edo matxismoan oinarriturik gehien bat. Beraz, gure taldeak ateratako aspektuetako bat, etxean gertatzen dena eskolan islada izan dezakeela. Honekin esan nahi duguna, hauxe da: Semeek, etxean tratu txarrak edota aitaren gailentzea ikusten badute amarengan, eskolan berdin jokatuko dute. Mutilak direnak neskak mespretsatuz...

Ondoren, gatazka intrapertsonala dugu, gure baitan izan dezakeguna. Honen afekzioa, psikologikoa edota esperientzia kaltegarriak eraginez izan ohi delarik.
Psikologikoetan, bulimia eta anorexia aztertu ditugu. Hauek gehienetan, gizartearen presioak eragindakoak izaten dira. Eskolan adibidez, lodia dagoelako burla egitean arazo psikologiko bilakatu daiteke eta bietako gaixotasun bat pairatu daiteke. Beraz, arazo psikologikoaren arrazoietako bat eskolan dagoela ikusi daiteke.
Esperientzia kaltegarriez hitz egitean, familia kide hurbil baten galeraz eta lagun edo senide baten gaixotasunaz hitz egiten dugu. Batetik, kide hurbil baten galerak, adibidez norberaren ama, oso gogorra izan daiteke, batez ere gazteak garenean. Honek eskolan suposatuko duena, sozializazioari bizkarra ematea izango da, eskolara joateko gogo falta, inplikazio falta, motibazio falta... Azkenean zure bizitza eskolan kalte handia egin dezakeen pasarte bat izan daiteke. Bestetik, kide edo senide baten gaixotasunak ere, apatia, ezinegona edota kezkak sortuko ditu ikaslearengan eta eskolan ez da behar bezala arituko.

Beraz, etxean gertatzen denaren islada guztia dauka eskolak. Gainera, gizakiak garen aldetik, geure harreman interpertsonalek asko eragiten dute gugan. Bai onerako eta bai txarrerako, kasu honetan gatazkek txarrerako eragingo digute.

Gu, etorkizuneko irakasle bezala, kontutan hartu beharreko faktoreetariko bat da geure ikasleen egoera pertsonala. Eskolan gerta daitezkeen gatazken jabe egin behar gara eta ikaslearen familiako egoeraz kabetzeak asko lagunduko digu ikaslearenganako enpatia hori areagotzerakoan.

IRAKASLEARI ELKARRIZKETA

ANARI ELKARRIZKETA

Ia 10 urte pasa dira, irakasleak, gelak, jantokiak, jolastokiak...aldaketak izan dituzte eta Mallabiko eskola gaur egungo bizitzara birmoldatu behar izan da, teknika berriak erabiliz, material gaurkortu eta modernoegoekin umeak heziz...baina hala ere urteak pasatu ondoren, konturatu egin nahiz eskolako oinarri den arima berbera mantentzen dela.

 

Ana Erdoiza izan da aukeratutako nire irakasle eta solaskidea elkarrizketa honetarako, 30 urte baino gehiagoko esperientziako maistra, elkarrizketa honetan berak urte hauetan zehar bizi izandako esperientzia bai pertsonalak zein profesionalak transmititu eta plazaratu ditu irakaskuntza alorrean, modu lasai, atsegin eta hurbil batean.

Beraren iritziz, gaur egun eta orain dela 10 urte klaseak emateko era zeharo aldatu da, material askoz gehiago dagoelako orain adibidez, baina hala ere material ugari egoteak lana batzutan erraztu egiten du baina beste batzuetan berriz zaildu, aukerak askotarikoak daudelako eta horrek ia egunero irakasle moduan birziklatu behar izatera bultzatzen zaitu.

Harrigarria da elkarrizketa honetan eta irakaskuntza arloan konkretuki atera ditudan hausnarketa kopurua.

Beti irakaskuntza ikasle bezalako ikuspuntutik ikusi dut eta orain irakasle baten ikuspuntua entzutea eta beraren bizipen asko ezagutzea sekulako esperientzia positiboa eta baliagarria izan dela uste dut

Irakaskuntzaren tripak, misterioak eta sekretuen gainean gauza asko ikasi ditut nire irakasle izan zenari esker eta hori eskertzekoa da, irakaskuntza sistemari buruzko hainbat ideia berdin mantentzen ditudalako eta beste asko aldiz, aldatu eta argitu zaizkidalako.

Irakaslea; Zinez, MIRESGARRIA

ZINEZ, MIRESGARRIA:

Duela ordu erdi atera naiz Arbizuko Udaletxeko batzar gelatik. Nire "irakasle miresgarria", 3. eta 4.DBH-n soin heziketako irakasle izan zen Juantxu Zabala Etxebarria izan da. Arbizun bizi den arren, zaila izan zait berarekin elkarrizketaren hitzordua finkatzea. Irakaslea izateaz gain, zinegotzi lanak egiten ditu eta sakanako mankomunitateko euskara batzordean ibiltzen baitaa buru-belarri.

Egia esan behar badut, elkarrizketa egin aurretik, elkarrizketa emankorra izango ez zenaren beldur nintzen. Batetik, egiten nuen lehenengo elkarrizketa zelako eta galderak egokiak ziren ez nekielako, eta bestetik, Juantxuri ezin izan diodalako aurretik azaldu zertaz hitz egin behar genuen. Hala eta guztiz ere, 50 minutu inguruko elkarrizketa bat izan da, oso aberatsa eta emankorra. Poz pozik atera naiz bertatik. Gertuko elkarrizketa izan da, eta galderak egin ditudan arren, parte hartzeko aukera izan dut, hau da nik bertan nituen zalantzak argitu izan ditut paperean nituen galderez gain beste batzuk eginez.

Orain, eginiko elkarrizketa aberats eta emankor honi, fruituak ateratzeko garaia heldu zait. Azalpen testuari ekiteko garaia dut, eta Juantxuk eman dizkidan azalpen aipagarrienekin, nire azalpen testua osatuko dut.

Beraz, azalpen testuaren nondik norakoak zehaztuko ditut, elkarrizketa entzun, apunte batzuk hartu eta idazteko trebe izango naiz. Lan txukuna aterako zaidanaren sentipena dut!

BULLYING

ZEIN IZAN DAITEKE ARAZO HONEN KONPONBIDEA?GALDERA HONEN ERANTZUNA JAKIN BAI?

Zer da Bullying-a?Nolako portaera izaten dute biktimek edo jasoleek?Eta nolakoa jarrera hau eragiten dutenek?
Guztiok entzun dugu noizbait bullying hitza eta zertaz doan ere badakigu eta posible da horrelako jarrerak gure ikasle bizitzan zehar ikusi izana, baina argi daukagu nolako ondorioak eragiten dituen bullying-ak?Ondorio fisiko edo psikologikoak ala biak agian?
Zer egingo genuke horrelako portaeraren bat gure bizitzan ikusiko bagenu? Bideo honetan bullying-ari buruzko ideia asko argitzen ditu eta ze nolako garrantzia duen gure artean ere.

El experimento de Robert Rosenthal

Egilea: Unax Vazquez Martin
Taldea:02-46

Hausnarketa:

Bertan Wilhelm von Osten Matematikaria Bere zaldia Alemania guztian erakusten hasi zen bere zaldiak erantzun matematikoak eta alfabetikoak erantzuten baitzituen.Gertaera honek zientifikoen arreta piztu zuen. Beraz,Oscar Pfungst psikologoa  Carl stumpf irakaslearen laguntzarekin, Hasi ziren zaldiarekin esperimentatzen eta erabaki batera heldu ziren:Argi geratu zen zaldiak ez zituela egiten kalkuluak galderei erantzuteko. Gizakiekin ikus kontaktua behar zuen eta gizakia erantzuna jakitea.Izan ere, hau gertatzen bazen animaliekin ere gerta zitekeen gizakien artean konturatu ziren

Beraz,Oscar Pfungst eta Carl Stumpf esperimentuak beste ikerketak piztu zituen esate-baterako, Rosenthal 1964an eskola batean egindako esperimentua, orduan, irakasleak ikaslearekiko duen aurreiritziaren arabera irakaslearen portaera aldatzen dela frogatu zuen. Beraz hau ikusita, artikulu hau ikas arlora bideratuta dago.

Esperimentu honetan Irakasleei ikasleen informazio ona ematen bazaie irakasleen klasea emateko jarduera, ikasleekiko harremanak eta tratuak hobeagoak izango lira eta hori ikaslearen aurrerapen maila igotzen du.

Aldiz, irakasleari ikasle arruntak dituela esaten bazaio kaskar bezala tratatuko ditu eta bere aurrerapenak ez dira izango hain nabarmenak.

Orduan hau ikusita, nire ustez, nahiz eta ume batzuk besteak baino azkarragoak izan Irakaslearen lana ez da ume bakoitzari maila batean sailkatzea eta horren arabera modu ezberdinetan tratatzea eta irakastea, baizik eta ume guztiei era berdinean tratatu beharko lituzke,horrela emaitza akademikoak hobeagoak izango lirateke, horrez gain indibidualismoa eta lehiakortasuna desagertuko litzateke eta umeen arteko harremanak hobeagoak izango lirateke. Hala ere,  ikaslearentzako hori zaila izatea , azken finean, denok gara pertsonak eta denok akatsak dauzkagula eta batzuetan neutraltasuna mantentzea zaila izan daitekeela ulertzen dut. Baina nire ustez, guztiok etiketarik eta umeen espero den espektatibarik gabeko hezkuntza edukitzeko eskubidea dugula.

BERDINTASUNA!!!!!!

Esaten duten bezala: '' Una imagen vale más que mil palabras''

Gaurko haurrak berdintasunean bizitzea irakatsi behar diegu haiek izango dira mundua eramango duten hurrengoak.

Irakasle bati elkarrizketa

Egilea: Amaia Martín Arias
Taldea: 46-02
Irakasle Miresgarria



Aste honetan Gasteizen klasea ez dugunez, Irunera etorri naiz. Aurreko astean Gasteizen nengoenez esan nion nire amari lehen eta bigarren hezkuntza ikasi nuen eskolara hurbiltzera eta elkarrizketa egin nahi nion irakasleari esatea berarekin gelditu nahi nuela. Gau horretan nire ama deitu zidan Nerea baietz esan zuela esanez eta oso gustora nirekin geldituko zela.
Nerea lehen hezkuntzako irakaslea da. 4.kurtxoan nire tutorea izan zen. Egia esanez, kurtxo hori oso erlaxatua izan zen, 3.kurtxoa askoz gogorragoa izan zen baina irakasle horrekin asko ikasi nuen. Ikasle isila nintzen eta zalantzak nituenean asko kostatzen zitzaidan irakaslearengana joatea zalantzak galdetzera baina berarekin guztiz desberdina zen.
Batxillergoa egiteko institutora joan nintzen eta nire ikastetxeko irakasleekin kontaktua galdu nuen ez nuelako ikastolara joaten haiek bisitatzera. Horregatik atzo Nerearekin gelditu nuenean, oso urduri nengoen ez nekielako nola izango zen lehenengo kontaktu hori. Besarkada bat ematen nion, muxu bat..? Ez nekien nola jokatu behar nuen.
Eskolara sartu nintzenean, sarreran dagoen monja agurtu nuen ( ikasi nuen ikastetxea erlijiosoa da) eta bigarren pisura igotzea esan zidan bertan irakasle gelan egongo zelako. Atea jo nuen eta nire sorpresaz irakasle guztiak hor zeuden; ez nintzen konturatu jolas-garaia zela eta bertan guztiak hor egongo zeudela.
Adeitasunez agurtu nituen denak eta geroago Nerearekin bakarrik geratu nintzen. Besarkada luze bat eman nion eta ostean askoz erlaxatuta sentitu nintzen eta hasi nintzen kontatzen nola da nire bizitza berria Gasteizen. Oso bide ona hartu dudala esan zidan magisteritza aukeratuz eta animatu zidan esanez irakaslea izatea poztasun ugari eskaintzen dizuela. Geroago prestatutako galderak planteatu nizkion eta ordu bat ingurukoa izan zen elkarrizketa.
 Etxean bezala sentitu nintzen, giro ona eta atsegina arnasten zen eta ordu hori oso azkar pasatu zitzaidan. Kurtxo bukaeran berriz gelditzeko esan zidan eta gusto handiarekin baietz esan nion.
Orain askoz gehiago konbentsituta nago irakasle miresgarria dela, bere pazientzia eta adimenarengatik. Irakasle on bat izateko ezaugarri guztiak betetzen dituen irakaslea da.
Esperientzia paregabea, emankorra eta oso ona iruditu zait, azkenean magisteritza ikasten ari garenontzat beharrezkoa da irakasle eta ikasleekin kontaktua izatea.

Zergatik erabaki dugu Lehen Hezkuntzako gradua ikastea?

Irakasleen Unibertsitate Eskola baten ikasleak azaltzen dute zergatik erabaki dute gradu hau ikastea.

Txikitatik neukan argi magisteritza ikasiko nuela, haurrak maite ditudalako. Ez dakit irakasle on bat izango naizen ala ez, baina ni behintzat ahalegingo naiz gauzak ondo egiteko.Ikaslea naizenez ikasle esperientziatik hitz egiten dut eta irakasle funtzioa betetzen dudan bitartean nire ikasleak ulertzea, haien posizioan jartzea eta pazientzia gehiago izatea espero dut.Oso lan polita eta aberasgarria dela iruditzen zait eta espero dut etorkizunean ez damutzea bide hau hartzeagatik.

Robert Rosenthal-en experimentua

Egilea: Amaia Martín Arias
Taldea: 46-02
Hausnargai:
Experimento de Robert Rosenthal

Guztiz ados nago Ane eta Egoitz esan dutenarekin.
Artikulua interesgarria eta erakargarria iruditu zait eta Robert Rosenthal egin zuen experimentua oso bitxia iruditzen zait baina esan beharra daukat pixka irreala.

Artikulutik gustatuko litzaidake azpimarratzea  Johann Wolfgang Goethe esan zuen esaldia: Si tratamos a una persona como lo que es, seguirá siendo lo que es; pero si tratamos a una persona como lo que podría ser, entonces se convertirá en todo lo que puede llegar a ser.Horregatik nire iritziz ikasle baten ikaskuntzan oso garrantzitsua da irakaslearen funtzioa. Eta Anek esan duen bezala motibazioa; ikasle eta irakasleen arteko motibazioa. Irakasle batberdintasunarekin tratatu behar ditu bere ikasle guztiak; egia da, saihestezina dela batzuei estimu gehiago izatea besteei baino; azkenean ikasle bat oso txarra eta lotsagabea baldin bada eta zure klaseak infernu bat badira ikasle horrengatik, irakasle bezala gaizki pasatzen duzu eta ikasle hori klasetik joatea nahiago duzu. Baina ikasle on eta arduratsu batekin guztiz kontrakoa gertatzen zaizu. Irakasle on bat bere ikasleen posizioan jarri behar da eta haien erosotasuna eta hoberena bilatu behar du. Eskoletan oso ohikoa da ikasleen artean entzutea: ''El profesor me ha suspendido porque me tiene mania'' edo ''Ella aprueba porque le hace la pelota a la profesora''  betidanik existitu dira irakasleen lehentasunak eta batzuetan ikasleen irudimenean soilik existitzen dira baina beste batzuetan egiazko pertzepzioak dira.

Etorkizunean, gu izango gara irakasleak eta nire aburuz jokaera hori saihestu behar dugu; emango dugun irakasgaiaren ezaguera handia izan behar dugu gure ikasleak ikasteko eta haien lana kalifikatu behar dugu aurreiritziak alde batera utzita; bakarrik lana eta gogoa kontuan hartuz eta ez ikaslearen ama nire laguna delako, adibidez. Ikasleen ereduak gehienetan irakasleak dira, txikitatik haurrak imitatzen dituzte helduen jarrerak, horregatik irakasle baten jarrera ereduzkoa eta akatsgabea izan behar da eta haurrak berdintasunean bizitzea irakatsi behar diegu; etorkizuna gaurko haurren eta gazteen eskuetan egongo baita.

Experimentua egiteko erabili zuten zaldia; CLEVER HANDS 

Robert Rosenthal