martes, 11 de diciembre de 2012

MAGISTERITZAREN DEFENDATZAILEA!


Sarrera honetan hitz egin nahi dut magisteritzako graduari buruz. Nire inguruko lagunak eta ezagunak badakite lehen hezkuntzako gradua ikasten ari naizela eta askotan ikasketa hauekin sartzen dira esanez:
-Magisteritzan ez duzue ia ezer egiten. Ostegun guztietan atera zaitezkete oso gutxi ikasi behar duzuelako.

Eta hori entzuten dudanean, pertsonalki gaizki sentitzen naiz komentario horien azpian malezia nabaritzen dudalako eta gure lana desbaloratzen da arrazoirik gabe; jendea ez baitu baloratzen ez irakasle izateko ikasketak eta ezta irakasleen lana ere, kritika zorrotzak eginez. Beste herrialdeetan aldiz, irakaslearen funtzioa oso izen handiko lana da baina hemen ordea, bakarrik entzun daiteke irakasleek opor asko dituztela bezalako komentarioak.

Jendea hitz egiten du, hitz egiteagatik, eta gure karrera kritikatzen dutenek karrera honi buruzko ezjakintasun handia daukatelako da. Irakasleak egongo ez balira nork hezituko lituzke haurrak? Hezkuntza askatasunaren oinarria da eta funtsezkoa bizitzarako. 
Magisteritza bokaziozko lana da, zure lana maite behar duzu eta pertsona guztiok ez dute balio lan honetan aritzeko, KONPROMISO bat baita. 

Guk ez ditugu ingerieritza karrera batean bezala deribatuak eta integralak egiten baina gradu hau aukeratzean  izugarrizko erantzukizunak izango ditugula etorkizunean  kontzienteak gara, haurren heziketa gure eskuetan egongo baita eta hori ez da eginkizun erraza.
Horregatik, hemendik errespetu gehiago eskatzen dut, eta erraza dela esaten duen pertsonari animatzen diot 25 haurren aurrean jartzea eta egunero arratsaldeko bostetan haur horien gurasoekin geratzea.

Ikasketa guztiak desberdinak dira, ez hobeagoak ez txarragoak... DESBERDINAK!
Orain medikuntza, informatika, zuzenbidea etb ikasten ari diren ikasleek ikasketa horiek egiteko eskolatik pasatu izan dira  jakintzak horiek  lortu ahal izateko eta formazio hori gabe ez lirateke hor egongo. 
Aupa irakasle guztiak! Badira oraindik zuen lana baloratzen dutenak.




AMAIA MARTÍN
2012ko abenduaren 12a

No hay comentarios:

Publicar un comentario